Αυτήν την εβδομάδα ο Δήμαρχος της Μυτιλήνης κ. Γαληνός ανακοίνωσε ότι θα κλείσει το αυτοδιαχειριζόμενο κέντρο υποδοχής προσφύγων το τέλος Σεπτεμβρίου. Το ΠΙΚΠΑ διαχειρίζεται από το 2012 μία τοπική πρωτοβουλία με το όνομα «Το Χωριό του Όλοι Μαζί».
Την νύχτα της 18ης -19ης Σεπτεμβρίου ένα στρατιωτικό πλοίο μετέφερε έναν άγνωστο αριθμό προσφύγων από την φυλακή κοντά στο χωριό Μόρια προς έναν άγνωστό προορισμό, το πιθανότερο σε ένα από τα μεγάλα κέντρα κράτησης της ελληνικής ενδοχώρας, όπου θα έρθουν αντιμέτωποι με μεγάλες περιόδους κράτησης, επίσημα έως 18 μήνες. Στην πράξη μπορούν να κρατηθούν πολύ περισσότερο.
Η ανακοίνωση του Δημάρχου κ. Γαληνού ταιριάζει απόλυτα σε αυτήν την κατάσταση. Το ερμηνεύουμε ως μία ανακοίνωση, η οποία μας καλεί να μην διδαχθούμε τίποτα από την ιστορία αυτού του νησιού. Να μην διδαχθούμε από το δεινά που βίωσαν οι πρόσφυγες μέσα στη Παγανή, την φυλακή γνωστή και ως «κόλαση του Δάντη». Να μην διδαχθούμε από τους αγώνες που οδήγησαν στο κλείσιμο αυτής της φυλακής. Και να μην διδαχθούμε τίποτα από τα δύο χρόνια της εμπειρίας μας στο πώς να διαχειριζόμαστε ένα πραγματικό κέντρο υποδοχής προσφύγων στις πύλες της Ευρώπης. Το να μην διδαχθούμε από αυτά σημαίνει να συνεχίσουμε να ποινικοποιούμε ανθρώπους που μόλις διέφυγαν από τον πόλεμο και την τρομοκρατία για να σώσουν τις ζωές τους, και να συνεχίσουμε να τους υποδεχόμαστε σε «κέντρα υποδοχής» που μοιάζουν με μικρά Γκουαντανάμο, όπως η νέα κοντέινερ –φυλακή κοντά στη Μόρια.
«Την ονομάζουμε Παγανή της Τρόικας, γιατί είναι ακριβώς αυτό: Μία Παγανή που χρηματοδοτείτε με ευρωπαϊκά κονδύλια. Μια Παγανή την οποία επιθυμεί το περιοριστικό ευρωπαϊκό καθεστώς μετανάστευσης», λέει ο ΧΥ από δίκτυο WelcometoEurope. Ο Δήμαρχος κ. Γαληνός ακολουθεί ακριβώς αυτή τη γραμμή. Ανακοίνωσε δημόσια την επιθυμία του να κλείσει έναν αυτοδιαχειριζόμενο χώρο, ο οποίος έχει υποδεχτεί χιλιάδες ανθρώπους και να κάνει σαφές, ότι ο ίδιος είναι πρόθυμος να εκπληρώσει ότι υπαγορεύει η ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική, η οποία εξακολουθεί να θέλει να καταστήσει όσο το δυνατόν δυσκολότερο στους πρόσφυγες να φτάσουν σε ένα ασφαλές για τη ζωή τους μέρος. Με το κλείσιμο του ΠΙΚΠΑ αποφασίζει να καταστρέψει ένα χώρο στον οποίο από το 2012 πολλοί εθελοντές έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους για να δώσουν στους νεοαφιχθέντες πρόσφυγες ότι χρειάζονται περισσότερο: ένα θερμό καλωσόρισμα και μια ατμόσφαιρα σεβασμού για να φιλοξενηθούν με ασφάλεια. Δημιούργησαν ένα χώρο που ήταν κάτι περισσότερο από μια στέγη πάνω από τα κεφάλια τους, ένα χώρο που τους έδωσε την ελευθερία να προετοιμαστούν για τα επόμενα βήματα στο δύσκολο ταξίδι τους προς τον τελικό τους προορισμό.
Από τον Οκτώβρη διοργανώσαμε δύο φορές ένα ταξίδι πίσω στα σύνορα. Επιστρέψαμε για να δώσουμε πίσω ότι εμείς οι ίδιοι λάβαμε ως αλληλεγγύη από τους ντόπιους για τους νεοεισερχόμενους. Όταν ήρθαμε εδώ τον Αύγουστο συναντήσαμε πολλούς νεοεισερχόμενους πρόσφυγες που έφυγαν αφήνοντας τις λέξεις: « Όταν θα αποκατασταθώ θα έρθω πίσω για να κάνω το ίδιο όπως οι εθελοντές». Θα θυμούνται τη Λέσβο ως τον τόπο που τους καλωσόρισε για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια του σκληρού ταξιδιού τους.
Αυτό είναι δυνατό μόνο επειδή υπάρχει ένας χώρος για αυτό το καλωσόρισμα, ένας χώρος που αποδεικνύει ότι είναι δυνατό να φιλοξενηθούν πρόσφυγες. Αν υπάρχει στη Λέσβο ένα ανεξάρτητο γραφείο που θα κάνει την καταγραφή, οι άνθρωποι αυτοί θα συνεχίσουν απλά το δρόμο τους την ίδια μέρα της άφιξης τους στο νησί.
Η Λέσβος ως ένα νησί έχει την ευκαιρία να γίνει γνωστή ως ένα μέρος του καλωσορίσματος και όχι ως μέρος μίας νέας φυλακής για τους πρόσφυγες. Η κράτηση και τα προαναχωρησιακά κέντρα, ή όπως αλλιώς θέλει κανείς να ονομάσει αυτές τις φυλακές, δεν είναι απαραίτητες, εξυπηρετούν μόνο τις ευρωπαϊκές πολιτικές αποτροπής.
Εμείς απλά λέμε: Καλώς ήρθες στην Ευρώπη! Το ΠΙΚΠΑ είναι ένας φάρος για εμάς. Χρειαζόμαστε χώρους καλωσορίσματος και αλληλεγγύης σε όλα τα ευρωπαϊκά σύνορα. Κλείστε τις φυλακές.
Συνημμένη μπορείτε να βρείτε μία επιστολή στους φίλους του «Χωριό του Όλοι Μαζί», την οποία γράψαμε μετά το ταξίδι μας στη Λέσβο τον Αύγουστο.
*****************************
Γράμμα προς τους φίλους από το Χωριό του Όλοι Μαζί
Αγαπητοί φίλοι από το ΧτΟΜ
Αρχικά θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε πολύ που ξεκινήσατε αυτή την υπέροχη ιδέα για ένα κέντρο υποδοχής και αλληλεγγύης. Λειτουργείτε το ΠΙΚΠΑ από το 2012 – που είναι ένα απίστευτα μεγάλο διάστημα – ειδικά όταν βλέπουμε τι προκλήσεις αντιμετωπίζετε καθημερινά. Ήλθαμε για πρώτη φορά τον περασμένο Οκτώβρη και τώρα ξανά τον Αύγουστο με περισσότερους ανθρώπους σ’ αυτό το νησί, μια από τις πύλες εισόδου προσφύγων στην Ευρώπη. Πολλοί από εμάς έφθασαν στην Ευρώπη μέσω Ελλάδας χρόνια πριν και ξέρουν από προσωπική εμπειρία τι έχουν περάσει οι νεοαφιχθέντες και πώς έχουν επιβιώσει μέχρι να φτάσουν εδώ. Δεν μπορούμε να εκφράσουμε με λόγια τι σημαίνει για μας ότι προσπαθείτε να δημιουργήσετε ένα μέρος όπου είναι ευπρόσδεκτοι. Κάποιοι από εμάς είχαμε την τύχη να μας καλωσορίσει το nobordercampτο 2009, αλλά τους περισσότερους μας «καλωσόρισε» στην Ευρώπη η αστυνομία και οι φυλακές. Όπως και αργότερα, με την απελευθέρωσή μας, κανείς δε βρέθηκε να μας βοηθήσει να βρούμε το δρόμο μας για την Αθήνα, τον επόμενο «σταθμό» αυτού του ταξιδιού. Αγγίζει τις καρδιές μας το ότι δημιουργήσατε ένα χώρο υποδοχής και φιλοξενίας, που χρειαζόταν, και τη μοναδική επιλογή για να υερνικήσουμε αυτά τα απάνθρωπα σύνορα.
Επιστρέψαμε στη Μυτιλήνη για να ενθαρρύνουμε και να καλωσορίσουμε τους νεοφερμένους και να τους στηρίξουμε στο δρόμο τους από δω και πέρα. Οι τελευταίες μέρες ήταν μεγάλη εμπειρία για μας. Μπορέσαμε να συναντήσουμε και να μιλήσουμε με εκατοντάδες νεοαφιχθέντες πρόσφυγες και να τους παρέχουμε πληροφορίες, επαφές σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες και ελπίδα. Αυτό έγινε δυνατό, γιατί υπήρχε ο χώρος γι’ αυτούς και για μας στο ΠΙΚΠΑ, πριν ακόμα καταγραφούν από την αστυνομία. Είχαμε την ευκαιρία να διαδώσουμε τόσες πληροφορίες όσο ποτέ πριν. Συγκεντρώσαμε χρήσιμες πληροφορίες σ’ έναν οδηγό (βλ. http://w2eu.info/pritings.en.html). Τις μοιράσαμε στα αγγλικά, φαρσί και αραβικά. Θα θέλαμε να σας αφήσουμε μερικά αντίγραφα εδώ, με την υπόσχεση ότι θα τα εκσυγχρονίζουμε κάθε χρόνο. Μας εντυπωσίασε η απίστευτη δουλειά των μεταφραστών καθημερινά στο ΠΙΚΠΑ. Πολλοί από μας έχουμε εμπειρία στη μετάφραση και πρέπει να πούμε ότι είναι πολύ εξαντλητικό σε καταστάσεις όπως αυτές. Επίσης αποχαιρετήσαμε πολλούς νεοαφιχθέντες στο λιμάνι της Μυτιλήνης – και ήταν πανευτυχείς, καθώς ήταν περιτριγυρισμένοι από εσάς και εμάς.
Ωστόσο υπήρξαν και λυπηρές στιγμές για μας. Θέλουμε να μοιραστούμε μαζί σας κάποιες σκέψεις, όσο μερικοί είμαστε ακόμα στο νησί. Ξέρουμε ότι εμείς θα μείνουμε μόνο γι’ αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα εδώ. Κάποιοι είμαστε έτσι κι αλλιώς μέρος της συλλογικότητάς σας και θα θέλαμε να συνεισφέρουμε στη σπουδαία σας προσπάθεια για την υποστήριξη των προσφύγων σ’ αυτή την πύλη της Ευρώπης. Οι λυπηρές στιγμές συνδέονται με το γεγονός ότι οι άνθρωποι δεν αντιμετωπίζου ν μόνο μια κατάσταση όπως αυτή στο ΠΙΚΠΑ, αλλά και το λιμενικό, την αστυνομία, τη Frontex.
Το λιμενικά εισέρχεται καθημερινά στο ΠΙΚΠΑ με κλούβες για να οδηγήσει ανθρώπους στη φυλακή της Μόριας, για να τους καταγράψει και συγχρόνως να κάνουν αυτό που ονομάζεται screening, διαλέγοντας έτσι τα άτομα που θέλουν να κρατήσουν φυλακισμένα για μεγαλύτερο διάστημα. Πολλοί από μας γνωρίζουμε τις ελληνικές φυλακές της ελληνικής ενδοχώρας , αφού μείναμε πολλούς μήνες εκεί μέσα για το μοναδικό λόγο ότι είμασταν πρόσφυγες. Ήλθαμε εδώ με έναν και μόνο σκοπό: να υπερνικήσουμε αυτό το σύστημα των φυλακών. Λυπούμαστε πολύ που δεν έχουν μάθει τίποτα από το παρελθόν, ώστε μετά το κλείσιμο της Παγανής βλέπουμε στο ίδιο νησί μια νέα φυλακή προσφύγων.
Όπως πολλούς από σας, μας ανησυχεί ιδιαίτερα ότι το ΠΙΚΠΑ χρησιμοποιείται από τις λιμενικές αρχές ως «αποθήκη» των νεοφερμένων, πριν ακόμη τους μεταφέρουν στη φυλακή για καταγραφή – χωρίς ιατρική περίθαλψη – για αβέβαιο χρονικό διάστημα. Κάποιοι παραμένουν ήδη για μια βδομάδα εδώ, μέχρι να τους παραλάβει το λιμενικό. Όπως και σεις λέμε: το ΠΙΚΠΑ είναι ένα ανοιχτό και αυτοδιαχειριζόμενο κέντρο υποδοχής και όχι τόπος για την αστυνομία. Η εντύπωσή μας είναι ότι οι άνθρωποι καταλαβαίνουν πολύ καλά τι κάνει τη διαφορά. Απαιτούμε να κάνουν την καταγραφή χωρίς κράτηση. Το παράδειγμα του ΠΙΚΠΑ δείχνει ότι αυτό είναι δυνατό.
Έχουμε δει το ονομαζόμενο «Κέντρο Υποδοχής» στη Μόρια με τα ίδια μας τα μάτια και όλοι ξέρουμε ότι δεν έχει σχέση με υποδοχή αλλά με φυλάκιση, εξευτελισμό και συγκέντρωση ανθρώπινων υπάρξεων. Θα ήταν λογικό απλώς να επιτρέπουν στα άτομα να πηγαίνουν ελεύθερα σε κάποια γραφεία για μια απλή καταγραφή και να τους αφήνουν να συνεχίσουν το ταξίδι τους για την Αθήνα το συντομότερο δυνατόν. Οι λίγοι που επιθυμούν να ζητήσουν άσυλο στο νησί θα μπορούσαν να φιλοξενηθούν πολύ πιο εύκολα και με μικρότερη δαπάνη. Η νέα Παγανή της Τρόικα έχει κοστίσει περισσότερα από 3 εκατομμύρια ευρό και προφανώς δεν μπορεί να λειτουργήσει, γιατί έχουν ξεχάσει ότι εκατοντάδες άνθρωποι πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να πάνε τουαλέτα ή να κάνουν ντους στο διάστημα που κρατούνται εκεί. Η Μόρια δεν μπορεί να είναι χώρος καταγραφής. Ούτε το ΠΙΚΠΑ γιατί δεν ανήκει στο λιμενικό, στην αστυνομία ή στη Frontex. Οι άνθρωποι θα έπρεπε να μπορούν να κάνουν την καταγραφή με τη θέλησή τους και στη συνέχεια να επιβιβάζονται στα πλοία για την Αθήνα, μετά από λίγες ώρες ξεκούραση.
Ελπίζουμε ότι θα έχετε τη δύναμη να πιέσετε, ώστε το ΠΙΚΠΑ να παραμείνει και να καθιερωθεί ως χώρος υποδοχής και να εμποδίσετε την αστυνομία να καταλάβει το χώρο. Το ΠΙΚΠΑ είναι ένα σημαντικό σύμβολο αλληλεγγύης – και τις τελευταίες 10 μέρες έχουμε δει εκατοντάδες νεοαφιχθέντες πρόσφυγες που είχαν την εμπειρία του καλωσορίσματος. Ευχόμαστε σε σας και σε όλους εμάς δύναμη και αντοχή. Μπορείτε πάντοτε να υπολογίζετε στην υποστήριξή μας.
Welcome to Europe and Youth without Borders
August 2014